In 1959 verrees de kleuterschool van Kattem, nu gekend als de kleine zaal. Het kostte toen ongeveer 450.000 Belgische franken, wat nu neerkomt op zo'n 11.155 euro. Voordat deze school werd gebouwd, hadden twee kleuterklasjes al hun plek in de parochiezaal. Eentje bevond zich achteraan (er was nog geen keuken) en de andere op het podium, we zijn dan in de jaren '50 en het begin van de jaren '60. Christiane en Frieda waren de kleuterjuffen van dienst, en Annie Schets, later zelf kleuterjuf in Kattem, was er kleuter onder het bewind van Christiane uit Meerbeke, altijd herkenbaar aan haar geruite schort en opgestoken haar.

Toen Christiane en Frieda stopten, nam Ghislaine Lauwaert hun plaats in. In die tijd waren er veel kleuters. Op 1 september 1969 werd Annie verrast toen de pastoor langskwam en vroeg of ze de kleuters kon opvangen omdat juf Ghislaine ziek was. Wat bedoeld was als een maand, werden uiteindelijk vele jaren. In 1974 nam Ghislaine ontslag en werd Annie officieel benoemd. In 1984 sloot de kleuterklas helaas definitief haar deuren, ondanks de onvermoeibare inspanningen van pastoor Jozef De Bondt om de school te behouden.

Eerst had Annie niet veel kleuters, maar toen ze besloot de kleuters de mogelijkheid te geven om 's middags te blijven eten, veranderde dit snel. Het werd een groot succes, met het aantal kleuters dat steeg tot 35. Annie nam zelden verlof, zelfs als ze ziek was, snelde ze naar school. De pastoor en Clementine waren dan de oppassers van dienst.

Pastoor De Bondt zorgde voor vele mooie momenten: gezamenlijke carnavalsvieringen, bezoeken van Sinterklaas, diavoorstellingen - en ons pastoorke betaalde alles, want de subsidies gingen naar de verwarming van het lokaal.

De busreizen naar Huizingen, bij pastoor De Vos en zijn dierentuin, waren legendarisch. Ook ouders en grootouders mochten mee om de kosten te drukken. Bij de terugkeer in Kattem werden alle avonturen bij Adèle opnieuw verteld en gevierd met enkele stevige trappisten.

Annie zette zich met hart en ziel in en beleefde prachtige tijden, tot het pijnlijke besluit viel dat het klasje moest sluiten wegens een tekort aan kleuters. Een ramp voor de jonge ouders van Kattem!

HET SCHOLEKEN GEBOUWD IN 1959

1. Een kleuter spoot de brandblusser leeg in de gang juist voor ze naar huis gingen en … al de kleuters wit van het schuim.
2. In de zomer was het onze taak om het paard van Marcel water te geven, dat graasde in de wei achter de school. Op een dag ontglipte er een kleuter aan mijn aandacht en wilde door de weide naar huis lopen. Ik snelde erachteraan, bezorgd en bang, terwijl het paard me trouw volgde. Gelukkig wist ik zonder kleerscheuren uit de weide te komen.
3. Toen was het kantoor van de Christelijke Mutualiteit gevestigd in het platen kot juist achter de kerk. Elke dinsdag nam Rik daar plaats om er behulpzaam te zijn voor de mensen. Opmerkelijk genoeg weigerde hij steevast gebruik te maken van onze school-wc's en trok hij steevast naar Aldèle om daar de toiletten te gebruiken. Het viel op dat hij waarschijnlijk vaak last had van diarree, gezien de wachtrij aan zijn bureau steeds langer werd.
4. De wc’s waren achter het schoolgebouw. Het gebeurde meer dan eens dat ik samen met ons pastoorken een pad door de sneeuw moesten vrijmaken, waarbij de sneeuw soms wel een halve meter hoog lag. De pastoor was altijd rond 6 uur paraat om de kachel aan te steken. In die tijd brachten de kinderen nog hun ijzeren drinkbus mee, gevuld met koffie of chocomelk. Deze werd dan strategisch op de mazoutkachel geplaatst om de drank op te warmen. Het was in die periode dat ik op het lumineuze idee kwam om soep aan te bieden. Petrus, mijn echtgenoot die tijdens de wintermaanden als metser thuis was, zorgde altijd voor de heerlijke soep. En voordat je het wist, waren de kruikjes op de kachel verdwenen.
5. We moesten ooit een kleuter uit de perenboom halen die destijds op het schoolplein stond. De pastoor besloot de boom uiteindelijk om te hakken omdat er te veel bijen op afkwamen. Een onvergetelijk avontuur, waarbij we snel moesten handelen om de kleuter veilig op de grond te krijgen, en later zagen we hoe de perenboom neerging onder het besluit van Pastoorke om een einde te maken aan de zoemende bijenplaag.
6. De waarheid komt vaak onverbloemd uit de mond van kinderen, en dat kan ik absoluut beamen. Tijdens een bezoek van de inspectie gaf ik net les over herfstvruchten. De inspecteur vroeg plots: 'En waarmee kan je de noten kraken?' Het antwoord van een kind kwam spontaan: 'Met de tanden, meneer!' Daar sta je dan, midden in de les, en je moet het uitleggen aan de inspectie met een glimlach op je gezicht.
7. Tijdens een gesprek rond Vaderdag, waarin ik zei dat mijn vader er altijd voor me is, kreeg ik als reactie van een kleuter: 'Die van mij zit altijd op café en is dikwijls zat.' Proberend dit te ontkennen, antwoordde ik: 'Hoe weet jij dat? Je woont toch niet bij ons.' De eerlijkheid van kinderen kan soms pijnlijk en tegelijkertijd verfrissend zijn!"

UIT HET DAGBOEK VAN ANNIE

Geschreven door Annie Schets

Wat foto’s van vroeger 1956 - 1984

Wat foto’s van de kleuter reünie 16 januari 2019

Kleuterjuffen Ghislaine Lauwaert en Annie Schets

Foto archief Team Kattoem